TARTİB a. (ar rütubet'ten tartjb). Esk. 1. Islatma, nemlendirme. 2. Tazelik verme. 3. Hoşlandırma, tat verme. 4. Tartib etmek, ı...
TARTİB a. (ar rütubet'ten tartjb). Esk.
1. Islatma, nemlendirme.
2. Tazelik verme.
3. Hoşlandırma, tat verme.
4. Tartib etmek, ıslatmak; tazelik kazandırmak; tat vermek: "Buyi gül ü hurşid ile tartibi dimağ et" (Namık Kemal).
5. Tartibi lisan, dili tatlılaştırma; güzel bir söz söyleyerek konuşmayı tatlılaştırma.
1. Islatma, nemlendirme.
2. Tazelik verme.
3. Hoşlandırma, tat verme.
4. Tartib etmek, ıslatmak; tazelik kazandırmak; tat vermek: "Buyi gül ü hurşid ile tartibi dimağ et" (Namık Kemal).
5. Tartibi lisan, dili tatlılaştırma; güzel bir söz söyleyerek konuşmayı tatlılaştırma.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR