TAŞKINCA sıf. Taşkınlık gösteren; taşkın bir kimseye özgü: Taşkınca bir neşe, bir davranış. * be. Taşkın bir kimseye yakışır biçim...
TAŞKINCA sıf. Taşkınlık gösteren; taşkın bir kimseye özgü: Taşkınca bir neşe, bir davranış.
* be. Taşkın bir kimseye yakışır biçimde: Taşkınca davranmak.
* be. Taşkın bir kimseye yakışır biçimde: Taşkınca davranmak.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR