TATHİN a. (ar. tahn'dan tathin). Esk. Öğütme, un haline getirme. *Esk. tıp. Tathin-ül-hasat, mesanedeki taşların bir aletle öğü...
TATHİN a. (ar. tahn'dan tathin). Esk. Öğütme, un haline getirme.
*Esk. tıp. Tathin-ül-hasat, mesanedeki taşların bir aletle öğütülerek ameliyatsız düşürülmesi.
*Esk. tıp. Tathin-ül-hasat, mesanedeki taşların bir aletle öğütülerek ameliyatsız düşürülmesi.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR