TATYİBAT, -tı çoğl. a. (ar. tatyfb'in çoğl. ta(yibat). Esk.iyi davranmalar, gönlü hoş etmeler. Kaynak: Büyük Larousse
TATYİBAT, -tı çoğl. a. (ar. tatyfb'in çoğl. ta(yibat). Esk.iyi davranmalar, gönlü hoş etmeler.
Kaynak: Büyük Larousse
TATYİBAT, -tı çoğl. a. (ar. tatyfb'in çoğl. ta(yibat). Esk.iyi davranmalar, gönlü hoş etmeler. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR