TAVATTUN a. (ar. vatan'dan tavattun). Esk. 1. Bir yeri yurt edinme, bir yere yerleşme 2. Tavattun etmek, bir yere yerleşmek. 3....
TAVATTUN a. (ar. vatan'dan tavattun). Esk.
1. Bir yeri yurt edinme, bir yere yerleşme
2. Tavattun etmek, bir yere yerleşmek.
3. Tavattungâh, yurt edinilen yer.
1. Bir yeri yurt edinme, bir yere yerleşme
2. Tavattun etmek, bir yere yerleşmek.
3. Tavattungâh, yurt edinilen yer.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR