TAVSİF a. (ar. vaşf tan tavsif). Esk. 1. Nitelendirme. 2. Bilgi verme. 3. Tavsif etmek, nitelemek, niteliklerini saymak. || Tavsif ...
TAVSİF a. (ar. vaşf tan tavsif). Esk.
1. Nitelendirme.
2. Bilgi verme.
3. Tavsif etmek, nitelemek, niteliklerini saymak. || Tavsif olunmak, nitelendirilmek, özellikleri belirtilmek.
*AnsIkl. Kütüphanecilik. Nüsha tavsifi farklı nüshalarda görülen farklı özellikleri sergiler. Bu belirlemelerde şu özellikler saptanır: yazmanın eni ve boyu, yazı alanının boyutları, bir cildin yalnızca bir bölümünü oluşturuyorsa hangi yapraklar arasında olduğu, yaprak sayısı, her sayfadaki satır sayısı, yazı türü, müstensihin adı, istinsah tarihi, kâğıdın türü, mürekkep, minyatürler, cilt özellikleri, başlangıç ve bitiş tümceleri vd.
1. Nitelendirme.
2. Bilgi verme.
3. Tavsif etmek, nitelemek, niteliklerini saymak. || Tavsif olunmak, nitelendirilmek, özellikleri belirtilmek.
*Esk. tıp. Tavsif-ül-emraz, hastalıkların niteliklerini anlatan bilim dalı.
*Kütüphanecilik. Nüsha tavsifi, Ayazmalarının fiziksel özelliklerini, yaşını, yazarın özgün metnine yakınlığını belirleyen bilgiler. (Bk. ansikl. böl.)
*Kütüphanecilik. Nüsha tavsifi, Ayazmalarının fiziksel özelliklerini, yaşını, yazarın özgün metnine yakınlığını belirleyen bilgiler. (Bk. ansikl. böl.)
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR