TAVTİN a (ar vafan'dan favf/n). Esk. 1. Bir yerde yerleştirme, yurt edindirme. 2. Bir şeyi, bir işi ele alıp sonuçlandırma. Kay...
TAVTİN a (ar vafan'dan favf/n). Esk.
1. Bir yerde yerleştirme, yurt edindirme.
2. Bir şeyi, bir işi ele alıp sonuçlandırma.
1. Bir yerde yerleştirme, yurt edindirme.
2. Bir şeyi, bir işi ele alıp sonuçlandırma.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR