TAYYİB , sıf. (ar. tayyib, dişi. fayyibe). Esk. iyi, hoş, güzel: Tayyibi hatır (gönül hoşluğu). Kelimei tayyibe (güzel söz). * tayy...
TAYYİB, sıf. (ar. tayyib, dişi. fayyibe). Esk. iyi, hoş, güzel: Tayyibi hatır (gönül hoşluğu). Kelimei tayyibe (güzel söz).
* tayyibe a. iyi, güzel davranış.
* tayyibe a. iyi, güzel davranış.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR