TEBEVVüL a (ar. bevfden tebevvül). Esk. işeme *Esk. tıp Tebevvüti sükkeri, idrarda şeker bulunması. || Tebevvûli sülal, idrarda alb...
TEBEVVüL a (ar. bevfden tebevvül). Esk. işeme
*Esk. tıp Tebevvüti sükkeri, idrarda şeker bulunması. || Tebevvûli sülal, idrarda albümin bulunması. || Tebevvül-üd-dem, idrarın kana karışması sonucu oluşan kan zehirlenmesi.
*Esk. tıp Tebevvüti sükkeri, idrarda şeker bulunması. || Tebevvûli sülal, idrarda albümin bulunması. || Tebevvül-üd-dem, idrarın kana karışması sonucu oluşan kan zehirlenmesi.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR