TEDBİRLİ sıf. Bir şeyi sağlamak ya da olası tehlikeleri önlemek amacıyla gerekli hazırlıkları yaptığını, gerekli önlemleri aldığını...
TEDBİRLİ sıf. Bir şeyi sağlamak ya da olası tehlikeleri önlemek amacıyla gerekli hazırlıkları yaptığını, gerekli önlemleri aldığını davranışlarıyla ortaya koyan bir kimse, onun tutumu ve davranışı için kullanılır; sakınımlı, ihtiyatlı.
* be.
1. Tedbirli olarak, tedbirli bir biçimde; sakınımlı, ihtiyatlı: Arabayı tedbirli kullanmak. Yolculuğa çıkarken tedbirli davranmak.
2. Tedbirli olmak, bir işin, bir davranışın ilerisini, sonuçlarını düşünerek dikkatli, ihtiyatlı hareket etmek: Elektrikli ev aletlerini kullanırken tedbirli olunuz.
* be.
1. Tedbirli olarak, tedbirli bir biçimde; sakınımlı, ihtiyatlı: Arabayı tedbirli kullanmak. Yolculuğa çıkarken tedbirli davranmak.
2. Tedbirli olmak, bir işin, bir davranışın ilerisini, sonuçlarını düşünerek dikkatli, ihtiyatlı hareket etmek: Elektrikli ev aletlerini kullanırken tedbirli olunuz.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR