TEHACüMAT çoğl. a. (ar. tehacüm'ün çoğl. tehacümat). Esk. Toplaşmalar, saldırışlar. Kaynak: Büyük Larousse
TEHACüMAT çoğl. a. (ar. tehacüm'ün çoğl. tehacümat). Esk. Toplaşmalar, saldırışlar.
Kaynak: Büyük Larousse
TEHACüMAT çoğl. a. (ar. tehacüm'ün çoğl. tehacümat). Esk. Toplaşmalar, saldırışlar. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR