TEHEYYüCAT , -tı çoğl. a. (ar. teheyyü- cat). Esk. 1. Heyecanlanmalar, coşmalar. 2. Teheyyücatı mütevaliye, sürekli heyecanlanmalar....
TEHEYYüCAT, -tı çoğl. a. (ar. teheyyü- cat). Esk.
1. Heyecanlanmalar, coşmalar.
2. Teheyyücatı mütevaliye, sürekli heyecanlanmalar.
1. Heyecanlanmalar, coşmalar.
2. Teheyyücatı mütevaliye, sürekli heyecanlanmalar.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR