TEHVİN a (ar. hevn'den tehvin). Esk. 1. Kolaylaştırma. 2. Hafifseme. 3. Ucuzlatma. 4. Alçaltma. 5. Tehvin etmek, kolaylaştırmak...
TEHVİN a (ar. hevn'den tehvin). Esk.
1. Kolaylaştırma.
2. Hafifseme.
3. Ucuzlatma.
4. Alçaltma.
5. Tehvin etmek, kolaylaştırmak; hafifletmek; ucuzlatmak, alçaltmak.
1. Kolaylaştırma.
2. Hafifseme.
3. Ucuzlatma.
4. Alçaltma.
5. Tehvin etmek, kolaylaştırmak; hafifletmek; ucuzlatmak, alçaltmak.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR