TEHYİÇ a (ar. heyecan'dan tehyic). Esk. 1. Coşturma, heyecanlandırma. 2. Tehyiç etmek, tehyiç eylemek, coşturmak, heyecanlandır...
TEHYİÇ a (ar. heyecan'dan tehyic). Esk.
1. Coşturma, heyecanlandırma.
2. Tehyiç etmek, tehyiç eylemek, coşturmak, heyecanlandırmak.
1. Coşturma, heyecanlandırma.
2. Tehyiç etmek, tehyiç eylemek, coşturmak, heyecanlandırmak.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR