TEKELLüMAT , -tı çoğl. a. (ar. tekellüm' ün çoğl. tekellûmat). Esk. Konuşmalar, söylemeler. Kaynak: Büyük Larousse
TEKELLüMAT, -tı çoğl. a. (ar. tekellüm' ün çoğl. tekellûmat). Esk. Konuşmalar, söylemeler.
Kaynak: Büyük Larousse
TEKELLüMAT , -tı çoğl. a. (ar. tekellüm' ün çoğl. tekellûmat). Esk. Konuşmalar, söylemeler. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR