TEKEMMüL a. (ar. kemâl'den tekemmül). Esk. 1. Kemale erme, olgunlaşma. 2. Tekemmül etmek, gelişmek, olgunlaşmak, yetkinleşmek. ...
TEKEMMüL a. (ar. kemâl'den tekemmül). Esk.
1. Kemale erme, olgunlaşma.
2. Tekemmül etmek, gelişmek, olgunlaşmak, yetkinleşmek.
1. Kemale erme, olgunlaşma.
2. Tekemmül etmek, gelişmek, olgunlaşmak, yetkinleşmek.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR