TELAKİ a. (ar. lika' dan telaki). Esk. 1. Birleşme, birbirine kavuşma: "Yariyle mevidi telakisini geçirmiş âşık gibi şidde...
TELAKİ a. (ar. lika'dan telaki). Esk.
1. Birleşme, birbirine kavuşma: "Yariyle mevidi telakisini geçirmiş âşık gibi şiddetlesüratle etrafı dolaştı" (Namık Kemal, XIX. yy ).
2. Telaki etmek, birleşmek, kavuşmak.
3. Telakigâh, buluşma yeri.
Kaynak: Büyük Larousse
1. Birleşme, birbirine kavuşma: "Yariyle mevidi telakisini geçirmiş âşık gibi şiddetlesüratle etrafı dolaştı" (Namık Kemal, XIX. yy ).
2. Telaki etmek, birleşmek, kavuşmak.
3. Telakigâh, buluşma yeri.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR