TENASüH a (ar. nesi den tenasül}) Esk. Ruhun insandan hayvana, hayvan dan insana ya da bir cisimden başka bir cisme geçtiğine inanm...
TENASüH a (ar. nesi den tenasül}) Esk. Ruhun insandan hayvana, hayvan dan insana ya da bir cisimden başka bir cisme geçtiğine inanma; ruhgöçü. (Bk. ansild. böl.)
*İst. huk. ölen bir kimsenin terekesi pay edilmeden, vârislerden bir ya da birkaçının ölmesi halinde terekenin bu ölenlerin vârislerine geçmesi.
*ANSİKL Hint dinleri başta olmak üzere çoktanno dinlerde bir insanın ölümünden sonra ruhunun başka bir canlıya geçtiğine, ruhgöçü denilen bu olayla yaşamın kesintiye uğramadan sürüp gittiğine inanılırdı. Her ruh, o ruhu taşıyan insanın eylemlerinin iyi ya da kötü olmasına göre yüksek ya da aşağı bir varlığın bedenine girerek, mutlu ya da mutsuz olur. Bu sürekli dönüşüm, içinde arınan ruhlar yükselir, kötülük işleyenler düşerler.
Eski Anadolu dinleriyle Mısır, Hint, Yunan ve Mezopotamya dinlerinde yaygın olan bu inanç, müslümanlıkta bazı sufilerce benimsenmişse de ilk dönemlerden başlayarak filozoflar ve özellikle kelam bilginlerinin kesin karşı koyuşları ve eleştirileri karşısında tutunamamıştır.
*İst. huk. ölen bir kimsenin terekesi pay edilmeden, vârislerden bir ya da birkaçının ölmesi halinde terekenin bu ölenlerin vârislerine geçmesi.
*ANSİKL Hint dinleri başta olmak üzere çoktanno dinlerde bir insanın ölümünden sonra ruhunun başka bir canlıya geçtiğine, ruhgöçü denilen bu olayla yaşamın kesintiye uğramadan sürüp gittiğine inanılırdı. Her ruh, o ruhu taşıyan insanın eylemlerinin iyi ya da kötü olmasına göre yüksek ya da aşağı bir varlığın bedenine girerek, mutlu ya da mutsuz olur. Bu sürekli dönüşüm, içinde arınan ruhlar yükselir, kötülük işleyenler düşerler.
Eski Anadolu dinleriyle Mısır, Hint, Yunan ve Mezopotamya dinlerinde yaygın olan bu inanç, müslümanlıkta bazı sufilerce benimsenmişse de ilk dönemlerden başlayarak filozoflar ve özellikle kelam bilginlerinin kesin karşı koyuşları ve eleştirileri karşısında tutunamamıştır.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR