TEŞEBBüK , -kü a. (ar şebeke den te- şebbük). Esk. 1. Ağ gibi olma, birbirinin içine girme. 2. Teşebbüki agsanı eşcar, ağaç dalların...
TEŞEBBüK, -kü a. (ar şebeke den te- şebbük). Esk.
1. Ağ gibi olma, birbirinin içine girme.
2. Teşebbüki agsanı eşcar, ağaç dallarının birbirine geçmesi.
1. Ağ gibi olma, birbirinin içine girme.
2. Teşebbüki agsanı eşcar, ağaç dallarının birbirine geçmesi.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR