TEVAGGUL a. (ar. vağt'dan tevağğul). Esk. 1. Bir işle devamlı ve yakından uğraşma. 2. Tavaggul etmek, eylemek, bir işle devamlı...
TEVAGGUL a. (ar. vağt'dan tevağğul). Esk.
1. Bir işle devamlı ve yakından uğraşma.
2. Tavaggul etmek, eylemek, bir işle devamlı uğraşmak.
1. Bir işle devamlı ve yakından uğraşma.
2. Tavaggul etmek, eylemek, bir işle devamlı uğraşmak.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR