TETABU a. (ar. foba*'dan tetabu'). Esk Birbirini takip etme, birbiri ardından gelme *Esk dilbilg. ve Ed. Tetabu i izatat, ...
TETABU a. (ar. foba*'dan tetabu'). Esk Birbirini takip etme, birbiri ardından gelme
*Esk dilbilg. ve Ed. Tetabu i izatat, zin cirleme ad tanılaması. (Bk. ansikl. böl.)
*ANSİKL. Divan edebiyatında özellikle düzyazıda arapça ve farsça sözcüklerle, bu dillerin kurallarına göre oluşturulmuş uzayıp giden tamlamalar metnin anlaşılmasını alabildiğine güçleştiriyordu. Bu yoldaki kullanılışlar Tanzimat yazarlarınca sert biçimde eleştirildi; yazıda sadelik yolunun izlenmesi sonucu olarak da bütünüyle ortadan kalktı.
*Esk dilbilg. ve Ed. Tetabu i izatat, zin cirleme ad tanılaması. (Bk. ansikl. böl.)
*ANSİKL. Divan edebiyatında özellikle düzyazıda arapça ve farsça sözcüklerle, bu dillerin kurallarına göre oluşturulmuş uzayıp giden tamlamalar metnin anlaşılmasını alabildiğine güçleştiriyordu. Bu yoldaki kullanılışlar Tanzimat yazarlarınca sert biçimde eleştirildi; yazıda sadelik yolunun izlenmesi sonucu olarak da bütünüyle ortadan kalktı.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR