TEVEKKEL sıf. (ar. tevekkülden). Tkz. Her şeyi oluruna bırakan kimse için kullanılır. Kaynak: Büyük Larousse
TEVEKKEL sıf. (ar. tevekkülden). Tkz. Her şeyi oluruna bırakan kimse için kullanılır.
Kaynak: Büyük Larousse
TEVEKKEL sıf. (ar. tevekkülden). Tkz. Her şeyi oluruna bırakan kimse için kullanılır. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR