TEVLİYET a (ar ve-Iayet'ten tevliyet, tediye). Esk. 1. Vakıf mallarına bakma görevi. 2. Tevliyet beratı, mütevellilere verilen ...
TEVLİYET a (ar ve-Iayet'ten tevliyet, tediye). Esk.
1. Vakıf mallarına bakma görevi.
2. Tevliyet beratı, mütevellilere verilen berat.
*İsi. huk. Tevliye tarikiyle bey - BEYİ TEVLİYE.
Kaynak: Büyük Larousse
1. Vakıf mallarına bakma görevi.
2. Tevliyet beratı, mütevellilere verilen berat.
*İsi. huk. Tevliye tarikiyle bey - BEYİ TEVLİYE.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR