TIMARCI a. 1. Bir binek hayvanını tımar eden kimse. 2. Esk. Pansumancı. Kaynak: Büyük Larousse
TIMARCI a.
1. Bir binek hayvanını tımar eden kimse.
2. Esk. Pansumancı.
1. Bir binek hayvanını tımar eden kimse.
2. Esk. Pansumancı.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR