TUTARSIZ sıf. 1. Birlikten, bütünlükten yoksun, çeşitli öğeleri arasında uyum bulunmayan, bütünlükten yoksun, uyum içinde olmayan b...
TUTARSIZ sıf.
1. Birlikten, bütünlükten yoksun, çeşitli öğeleri arasında uyum bulunmayan, bütünlükten yoksun, uyum içinde olmayan bir şey için kullanılır: Tutarsız bir parti
2. Mantıksal bir düzen içinde gelişmeyen bir şey için kullanılır: Tutarsız bir yaklaşım.
3. Çelişki içinde, tutarlı olmayan bir kimse, bu kimsenin davranışı için kullanılır: Tutarsız bir insan. Bu son derece tutarsız bir hareket.
*Mant. ve Mat. Tutarsız kuram, ÇELİŞİK KURAM'ın eşanlamlısı.
*Metalürj. Elektron mikroskopu ölçeğinde, içinde bulundukları malzemenin kristal örgüsü ile kristal kafesi arasında belli bir süreklilik göstermeyen çökeltiler .için kullanılır.
*Psik. Öznenin bir mantıksal bağıntı eksikliği gösteren anlatımına, düşüncelerine ya da edimlerine denir; bu özne için kullanılır. (Bk. ansikl. böl.)
*ANSİKL. Psik. Ruhsal bir uyarma ya da bunamayla ilgili bir güçsüzlük içeren ruhsal bozukluklarda tutarsızlıkla karşılaşılabilir. Tutarsızlık en çok şizofrenlerin dili düzeyinde incelenmiştir. Tutarsızlığın, üslup tuhaflığından (yapmacıkçılık) başlayarak sözcüklerin her türlü anlamsal ve iletişimsel değerden yoksunlaştırılmış bir dizilişine kadar uzanan çeşitli dereceleri vardır.
1. Birlikten, bütünlükten yoksun, çeşitli öğeleri arasında uyum bulunmayan, bütünlükten yoksun, uyum içinde olmayan bir şey için kullanılır: Tutarsız bir parti
2. Mantıksal bir düzen içinde gelişmeyen bir şey için kullanılır: Tutarsız bir yaklaşım.
3. Çelişki içinde, tutarlı olmayan bir kimse, bu kimsenin davranışı için kullanılır: Tutarsız bir insan. Bu son derece tutarsız bir hareket.
*Mant. ve Mat. Tutarsız kuram, ÇELİŞİK KURAM'ın eşanlamlısı.
*Metalürj. Elektron mikroskopu ölçeğinde, içinde bulundukları malzemenin kristal örgüsü ile kristal kafesi arasında belli bir süreklilik göstermeyen çökeltiler .için kullanılır.
*Psik. Öznenin bir mantıksal bağıntı eksikliği gösteren anlatımına, düşüncelerine ya da edimlerine denir; bu özne için kullanılır. (Bk. ansikl. böl.)
*ANSİKL. Psik. Ruhsal bir uyarma ya da bunamayla ilgili bir güçsüzlük içeren ruhsal bozukluklarda tutarsızlıkla karşılaşılabilir. Tutarsızlık en çok şizofrenlerin dili düzeyinde incelenmiştir. Tutarsızlığın, üslup tuhaflığından (yapmacıkçılık) başlayarak sözcüklerin her türlü anlamsal ve iletişimsel değerden yoksunlaştırılmış bir dizilişine kadar uzanan çeşitli dereceleri vardır.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR