UHUT çoğl. a. (ar.rahdin çoğl. 'uhüd). Esk. 1. Anlaşmalar, söz vermeler. 2. Uhudı meriye, geçerli olan anlaşmalar. Uhut günı ,...
UHUT çoğl. a. (ar.rahdin çoğl. 'uhüd). Esk.
1. Anlaşmalar, söz vermeler.
2. Uhudı meriye, geçerli olan anlaşmalar.
Uhut günı, Medine'nin K.'inde yer alan Uhut dağında Medine'deki müslümanlarla, müslüman olmayan Mekkeliler (müşrikler) arasında yapılan savaş (625). Bir yıl önce Bedir gazası'nda müslûmanlara yenilen Mekkeliler, bu yenilginin öcünü almak amacıyla uzun süre hazırlık yaptıktan sonra E bu Süfyan'ın komutasındaki güçlü bir orduyla Medine yakınlarına geldiler. Hz. Peygamber, müslüman kuvvetlerle birlikte Mekkeliler'in ordugâhının yakınından geçip Uhut dağını arkasına aldı ve burada mevzilendi; düşmanın sağ ve sol cenahtan yapabileceği saldınları önlemek için de dağın tepesine okçular yerleştirdi. İkiye aynlan düşman güçlerinden, önce Ikrime komutasındaki kuvvetler saldınya geçtilerse de karşı saldın üzerine bozulup geri çekilmek {orunda kaldılar. Hz. Muhammet'in dağın tepesine yerleştirdiği okçular, bunu görünce ganimet elde etmek için yerlerinden ayrıldılar. Bu durumdan yararlanan Halit bin Velit komutasındaki düşman kuvvetleri saldırıya geçerek müslümanlan arkadan kuşattı. Halit bin Vslit ile birlikte öteki düşman kuvvetlerinin de saldırısıyla iki ateş arasında kalan müslümanlar, bir okla yaralanıp dağdaki mağaralardan birine sığınan Hz. Peygamberi korumaya alıp, düşmana şiddetle karşı koydular ve saldınyı püskürttüler. Ebu Süfyan, Bedir savaşı'nın öcünün alındığı düşüncesiyle kuvvetlerini çekip Mekke'ye doğru hareket etti. Bu çekiliş Hz. Peygamberi kuşkulandırdığı için, arkalanndan gözcüler gönderdi ve kendisi de Medine'den 16 km uzaklıktaki Zulhuleyfa'da konaklayıp birkaç gün bekledikten sonra, düşmandan başka bir saldırı olmayınca Medine'ye döndü.
Uhut gazasında aralarında Hz. Peygamberin amcası Hamza ve sahabeden ileri gelen birçoklarının bulunduğu 73 müslüman şehit düştü, mekkeli müşriklerden 23 kişi öldü. Hz. Muhammet, amcası Hamza'nın bir zenci köle tarafından şehit edilişine çok üzüldü. Müslümanlar, şehitlerin ölülerini Medine'ye getirmek iste dilerse de Hz. Peygamber bunu önledi; başta Kuran bilenler olmak üzere, şehitler savaş alanında ya tek ya da çift olarak gömüldüler. Sonradan Hz. Hamza'nın mezan üzerine bir mescit, ardından mescidin çevresine kent halkının yazlık olarak kullandıkları evler yapıldı. (Kayn.)
1. Anlaşmalar, söz vermeler.
2. Uhudı meriye, geçerli olan anlaşmalar.
Uhut günı, Medine'nin K.'inde yer alan Uhut dağında Medine'deki müslümanlarla, müslüman olmayan Mekkeliler (müşrikler) arasında yapılan savaş (625). Bir yıl önce Bedir gazası'nda müslûmanlara yenilen Mekkeliler, bu yenilginin öcünü almak amacıyla uzun süre hazırlık yaptıktan sonra E bu Süfyan'ın komutasındaki güçlü bir orduyla Medine yakınlarına geldiler. Hz. Peygamber, müslüman kuvvetlerle birlikte Mekkeliler'in ordugâhının yakınından geçip Uhut dağını arkasına aldı ve burada mevzilendi; düşmanın sağ ve sol cenahtan yapabileceği saldınları önlemek için de dağın tepesine okçular yerleştirdi. İkiye aynlan düşman güçlerinden, önce Ikrime komutasındaki kuvvetler saldınya geçtilerse de karşı saldın üzerine bozulup geri çekilmek {orunda kaldılar. Hz. Muhammet'in dağın tepesine yerleştirdiği okçular, bunu görünce ganimet elde etmek için yerlerinden ayrıldılar. Bu durumdan yararlanan Halit bin Velit komutasındaki düşman kuvvetleri saldırıya geçerek müslümanlan arkadan kuşattı. Halit bin Vslit ile birlikte öteki düşman kuvvetlerinin de saldırısıyla iki ateş arasında kalan müslümanlar, bir okla yaralanıp dağdaki mağaralardan birine sığınan Hz. Peygamberi korumaya alıp, düşmana şiddetle karşı koydular ve saldınyı püskürttüler. Ebu Süfyan, Bedir savaşı'nın öcünün alındığı düşüncesiyle kuvvetlerini çekip Mekke'ye doğru hareket etti. Bu çekiliş Hz. Peygamberi kuşkulandırdığı için, arkalanndan gözcüler gönderdi ve kendisi de Medine'den 16 km uzaklıktaki Zulhuleyfa'da konaklayıp birkaç gün bekledikten sonra, düşmandan başka bir saldırı olmayınca Medine'ye döndü.
Uhut gazasında aralarında Hz. Peygamberin amcası Hamza ve sahabeden ileri gelen birçoklarının bulunduğu 73 müslüman şehit düştü, mekkeli müşriklerden 23 kişi öldü. Hz. Muhammet, amcası Hamza'nın bir zenci köle tarafından şehit edilişine çok üzüldü. Müslümanlar, şehitlerin ölülerini Medine'ye getirmek iste dilerse de Hz. Peygamber bunu önledi; başta Kuran bilenler olmak üzere, şehitler savaş alanında ya tek ya da çift olarak gömüldüler. Sonradan Hz. Hamza'nın mezan üzerine bir mescit, ardından mescidin çevresine kent halkının yazlık olarak kullandıkları evler yapıldı. (Kayn.)
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR