ukala sıfat (ukalâ) Arapça ¤u®alÂ¥ Kendini akıllı ve bilgili sanan, bilgiçlik taslayan (kimse) UKALA sıf. ve a (a...
ukala
sıfat (ukalâ) Arapça ¤u®alÂ¥
UKALA sıf. ve a (ar. 'akilin çoğl. 'uka- Ia).
1. Çoğu kez yüzeysel bilgilerini övünerek sergileyen, kendini beğenmiş bir tavırla başkalarının yanlışını çıkarma alışkanlığında olan kimse için kullanılır.
2. Ukala dümbeleği, aklı ermediği halde her konuda fikir yürüten, bilir bilmez her şeye karışan kimse.
* sıf. Bilgiçlik taslayan, ukala bir kimseye özgü bir şey için kullanılır: Ukala bir tavırla sorulan yanıtlamak.
* çoğl. a. Esk. Akıllı kimseler.
1. Çoğu kez yüzeysel bilgilerini övünerek sergileyen, kendini beğenmiş bir tavırla başkalarının yanlışını çıkarma alışkanlığında olan kimse için kullanılır.
2. Ukala dümbeleği, aklı ermediği halde her konuda fikir yürüten, bilir bilmez her şeye karışan kimse.
* sıf. Bilgiçlik taslayan, ukala bir kimseye özgü bir şey için kullanılır: Ukala bir tavırla sorulan yanıtlamak.
* çoğl. a. Esk. Akıllı kimseler.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR