üMENA çoğl. a. (ar. eminin çoğl. ümenâ'). Esk. 1. Güvenilir, emniyet edilir kimseler. 2. Alay ya da sandık hesaplarını tutan ki...
üMENA çoğl. a. (ar. eminin çoğl. ümenâ'). Esk.
1. Güvenilir, emniyet edilir kimseler.
2. Alay ya da sandık hesaplarını tutan kimseler, tahsildarlar.
3. ümena -yı kavm, bir kavmin güvenilir kişileri.
1. Güvenilir, emniyet edilir kimseler.
2. Alay ya da sandık hesaplarını tutan kimseler, tahsildarlar.
3. ümena -yı kavm, bir kavmin güvenilir kişileri.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR