VAFİ sıf. (ar. vefadan vafi). Esk. 1. Yeten, yeterli olan, elverişli, uygun: "iskânlarına vâtî han ve konak olmadığından kendi...
VAFİ sıf. (ar. vefadan vafi). Esk.
1. Yeten, yeterli olan, elverişli, uygun: "iskânlarına vâtî han ve konak olmadığından kendi iskânları için hâne ve dükkân inşa etkikierine..." (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
2. Sözünde duran, sözüne güvenilir.
3. Kâfi ve vafi. fazla, bol bol yeter.
1. Yeten, yeterli olan, elverişli, uygun: "iskânlarına vâtî han ve konak olmadığından kendi iskânları için hâne ve dükkân inşa etkikierine..." (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
2. Sözünde duran, sözüne güvenilir.
3. Kâfi ve vafi. fazla, bol bol yeter.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR