VAKFETMEK g. f. (ar. vakftan). 1. Vakıf durumuna getirmek. 2. Adamak, kendini ya da bir şeyi bütünüyle bir işe vermek: Kendisini ço...
VAKFETMEK g. f. (ar. vakftan).
1. Vakıf durumuna getirmek.
2. Adamak, kendini ya da bir şeyi bütünüyle bir işe vermek: Kendisini çocuklara vakfetmek.
1. Vakıf durumuna getirmek.
2. Adamak, kendini ya da bir şeyi bütünüyle bir işe vermek: Kendisini çocuklara vakfetmek.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR