VASAT , -tı a. (ar. vasap. Esk. 1. Orta, iki şeyin arası: "Onun fikrince sanat gibi hayatta da vasat yoktu" (H. E. Adıvar)...
VASAT, -tı a. (ar. vasap. Esk.
1. Orta, iki şeyin arası: "Onun fikrince sanat gibi hayatta da vasat yoktu" (H. E. Adıvar).
2. Ortam.
3. Sırtın ortası, bel.
4. Vasat -ül-hal, orta halli. || Vasat-ül-kame, orta boylu. || Vasat-ürres, başın orta kısmı.
*Esk. mat. ORTA ve OFtTALAMA'nın eşanlamlısı. || Vasat-ı adedi, aritmetik ortalama. || Vasat i hendesi, geometrik ortalama. || Vasat-ı müellef, uyumlu ortalama.
* sıf. Sıradan, ortalama, ne iyi ne kötü: Vasat bir film. Vasat bir öğrenci.
1. Orta, iki şeyin arası: "Onun fikrince sanat gibi hayatta da vasat yoktu" (H. E. Adıvar).
2. Ortam.
3. Sırtın ortası, bel.
4. Vasat -ül-hal, orta halli. || Vasat-ül-kame, orta boylu. || Vasat-ürres, başın orta kısmı.
*Esk. mat. ORTA ve OFtTALAMA'nın eşanlamlısı. || Vasat-ı adedi, aritmetik ortalama. || Vasat i hendesi, geometrik ortalama. || Vasat-ı müellef, uyumlu ortalama.
* sıf. Sıradan, ortalama, ne iyi ne kötü: Vasat bir film. Vasat bir öğrenci.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR