VECER a. (fars. vecer). Esk. 1. Fetva. 2. Vecer-ger, müftü, fetva veren. Kaynak: Büyük Larousse
VECER a. (fars. vecer). Esk.
1. Fetva.
2. Vecer-ger, müftü, fetva veren.
1. Fetva.
2. Vecer-ger, müftü, fetva veren.
Kaynak: Büyük Larousse
VECER a. (fars. vecer). Esk. 1. Fetva. 2. Vecer-ger, müftü, fetva veren. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR