VEFK , -kİ a. (ar. vefik). Esk. 1. Uyma, uy gun olma. 2. Barış. *Folk. Bir dileğin gerçekleşmesi ya da olumsuz bir durumun uzaklaş...
VEFK, -kİ a. (ar. vefik). Esk.
1. Uyma, uy gun olma.
2. Barış.
*Folk. Bir dileğin gerçekleşmesi ya da olumsuz bir durumun uzaklaştırılması amacıyla hazırlanmış bir tür muska. (Bk. ansikl. böl.)
* sıf.
1. Uygun.
2. Vefki dilhah, gönlün isteğine uygun. || Vefki murad, isteğe uygun.
*ANSİKL. Folk. Bir ayet, dua ya da adın ebcet hesabına göre bulunan bir sayıyla simgelenmesi ve 9,16,25 vb. sayıda bölüme ayrılmış bir kare içine belli bir düzen içinde yazılması esasına dayanır. Bu sayıların, simgeledikleri dua ya da ayet yazılan sayıda okunmuş gibi etkili olacağına inanılırdı. Dileğin gerçekleşmesi için hanelerdeki sayıların belli bir düzene göre sıralanmış ve uyumlu olması gerektiğinden bu ad verilmiştir. Pire, tahtakurusu vb'yi uzaklaştırmak için yazılmış vefkler de vardır. Özellikle Tanzimat döneminden sonra kullanılmaz olmuştur.
1. Uyma, uy gun olma.
2. Barış.
*Folk. Bir dileğin gerçekleşmesi ya da olumsuz bir durumun uzaklaştırılması amacıyla hazırlanmış bir tür muska. (Bk. ansikl. böl.)
* sıf.
1. Uygun.
2. Vefki dilhah, gönlün isteğine uygun. || Vefki murad, isteğe uygun.
*ANSİKL. Folk. Bir ayet, dua ya da adın ebcet hesabına göre bulunan bir sayıyla simgelenmesi ve 9,16,25 vb. sayıda bölüme ayrılmış bir kare içine belli bir düzen içinde yazılması esasına dayanır. Bu sayıların, simgeledikleri dua ya da ayet yazılan sayıda okunmuş gibi etkili olacağına inanılırdı. Dileğin gerçekleşmesi için hanelerdeki sayıların belli bir düzene göre sıralanmış ve uyumlu olması gerektiğinden bu ad verilmiştir. Pire, tahtakurusu vb'yi uzaklaştırmak için yazılmış vefkler de vardır. Özellikle Tanzimat döneminden sonra kullanılmaz olmuştur.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR