VüCUBİ sıf. (ar. vücub ve -/'den vücubi). Esk Gereklilikle ilgili. *Esk. dilbilg. Vücubi sıygası ya da fiili vûcubi, gereklilik...
VüCUBİ sıf. (ar. vücub ve -/'den vücubi). Esk Gereklilikle ilgili.
*Esk. dilbilg. Vücubi sıygası ya da fiili vûcubi, gereklilik kipi.
*Esk. mant. Olumlu.
*Esk. dilbilg. Vücubi sıygası ya da fiili vûcubi, gereklilik kipi.
*Esk. mant. Olumlu.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR