YOLSUZ sıf. 1. Yolu olmayan bir yer için kullanılır: Yolsuz bir köy. 2. Kurallara aykırı, uygunsuz bir iş için kullanılır: Yolsuz i...
YOLSUZ sıf.
1. Yolu olmayan bir yer için kullanılır: Yolsuz bir köy.
2. Kurallara aykırı, uygunsuz bir iş için kullanılır: Yolsuz işlere kalkıştığından başı belaya girdi.
3. Törelere, toplumun ahlak anlayışına aykırı davranan kimse için kullanılır: Kendisine kuşkuyla bakılan yolsuz bir adam.
4. Arg. Parasız, züğürt: Bugünlerde yolsuzum.
5. Yavaş giden bir taşıt için kullanılır: Yolsuz bir kamyon.
6. Yolsuz yöntemsiz, kuralına göre yapılmayan, belli bir yönteme göre olmayan.
*Esk. işlediği bir suçtan dolayı, bir esnaf ya da spor birliğinden, bir tarikattan, vb. atılmış olan kimse için kullanılır.
1. Yolu olmayan bir yer için kullanılır: Yolsuz bir köy.
2. Kurallara aykırı, uygunsuz bir iş için kullanılır: Yolsuz işlere kalkıştığından başı belaya girdi.
3. Törelere, toplumun ahlak anlayışına aykırı davranan kimse için kullanılır: Kendisine kuşkuyla bakılan yolsuz bir adam.
4. Arg. Parasız, züğürt: Bugünlerde yolsuzum.
5. Yavaş giden bir taşıt için kullanılır: Yolsuz bir kamyon.
6. Yolsuz yöntemsiz, kuralına göre yapılmayan, belli bir yönteme göre olmayan.
*Esk. işlediği bir suçtan dolayı, bir esnaf ya da spor birliğinden, bir tarikattan, vb. atılmış olan kimse için kullanılır.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR