Yırtık -ğı isim 1 . Yırtılma sonucu oluşmuş yarık: "Çorabın yırtığı."- . 2 . (sıfat ) Yırtılmış olan: "Yırtık ...
Yırtık -ğı
isim
1 . Yırtılma sonucu oluşmuş yarık:
2 . (sıfat) Yırtılmış olan:
3 . (sıfat) Eskimiş, parçalanmış.
4 . (sıfat) Cırlak, tiz, keskin (ses):
5 . (sıfat, mecaz) Utanması, çekinmesi olmayan:
isim
1 . Yırtılma sonucu oluşmuş yarık:
"Çorabın yırtığı."- .
2 . (sıfat) Yırtılmış olan:
"Yırtık yeri birleştiriyor, yapıştırmaya çalışıyor, yapamıyor, yatağın üstüne kapanıp hıçkıra hıçkıra ağlıyordum."- A. Ağaoğlu.
3 . (sıfat) Eskimiş, parçalanmış.
4 . (sıfat) Cırlak, tiz, keskin (ses):
"Yırtık sesiyle çığlık çığlığa bağırıyor."- R. N. Güntekin.
5 . (sıfat, mecaz) Utanması, çekinmesi olmayan:
"Becerikli, yırtık bir kız değil ki mağazalarda iş arasın, bulsun."- P. Safa.
Birleşik Sözler
- yırtık pırtık
- perdesi yırtık
- yarım yırtık
YIRTIK sıf.
1. Yırtılmış ya da eskimiş, yıpranmış bir şey için kullanılır: Yırtık çorapları yamamak. Yırtık elbiselerle dolaşmak
2. Cırlak, tiz, keskin bir ses için kullanılır: Yırtık bir sesle bağırmak.
3. Utanması, çekinmesi olmayan, utanmazca, küstahça konuşan, davranan bir kimse için kullanılır; arsız: Yırtık bir kadın.
4. Yırtık dondan çıkar gibi, bir söze yersiz ve zamansız karışanlar için söylenir (arg.). || Yırtık pırtık, parça parça, oldukça yırtılmış, eski püskü.
*Esk Mahmuza alıştırılmış at için kullanılır.
* a.
1. Yırtılma sonucu meydana gelmiş yarık, delik vb.: Elbisedeki yırtığı dikmek.
2. Yırtık büyük, yama küçük, gereksinimler karşısında, eldeki olanakların sınırlılığını anlatır.
*Patol. Travma ile meydana gelen düzensiz kenarlı yaralara verilen ad. || Kas yırtığı, birçok kas lifinin kopmasından ileri gelen ve ani ve şiddetli bir ağrının yanı sıra tem bir işlev kaybına neden olan kas yaralanması. (Yırtık yalnız birkaç kas lifini ilgilendirirse lif kopmasından söz edilir.)
1. Yırtılmış ya da eskimiş, yıpranmış bir şey için kullanılır: Yırtık çorapları yamamak. Yırtık elbiselerle dolaşmak
2. Cırlak, tiz, keskin bir ses için kullanılır: Yırtık bir sesle bağırmak.
3. Utanması, çekinmesi olmayan, utanmazca, küstahça konuşan, davranan bir kimse için kullanılır; arsız: Yırtık bir kadın.
4. Yırtık dondan çıkar gibi, bir söze yersiz ve zamansız karışanlar için söylenir (arg.). || Yırtık pırtık, parça parça, oldukça yırtılmış, eski püskü.
*Esk Mahmuza alıştırılmış at için kullanılır.
* a.
1. Yırtılma sonucu meydana gelmiş yarık, delik vb.: Elbisedeki yırtığı dikmek.
2. Yırtık büyük, yama küçük, gereksinimler karşısında, eldeki olanakların sınırlılığını anlatır.
*Patol. Travma ile meydana gelen düzensiz kenarlı yaralara verilen ad. || Kas yırtığı, birçok kas lifinin kopmasından ileri gelen ve ani ve şiddetli bir ağrının yanı sıra tem bir işlev kaybına neden olan kas yaralanması. (Yırtık yalnız birkaç kas lifini ilgilendirirse lif kopmasından söz edilir.)
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR