Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü (DSİ) Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü ( DSİ ) 1954 yılında, Türkiye'deki tüm su larının plan...
Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü (DSİ)
Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü (DSİ) 1954 yılında, Türkiye'deki tüm su larının planlanması, yönetimi, geliştirilmesi ve işletilmesinden sorumlu, katma bütçeli ve tüzel kişiliğe haiz en yetkili kuruluş olarak kurulmuştur.
Devlet su işlerinde çalışan mühendis kadrosunun %14 ı jeoloji mühendisi, %24sı inşaat mühendisi, %1,26 sı jeofizik mühendisidir. Türkiye Cumhuriyeti'nin en önemli kurumlarından birisidir. DSİ'nin bir yükümlülüğü de yerüstü ve yeraltı sularının tek ve çok amaçlı kullanımı, toprak erozyonunun ve taşkın zararlarının önlenmesidir. Bu nedenle DSİ, barajların, hidroelektrik santralların, nüfusu 100 binin üzerindeki şehirlerin içme-kullanma suyu temini ve sulama şebekelerinin planlanması, projelendirilmesi, inşa edilmesi ve işletilmesinden sorumludur. Ayrıca, DSİ ülkemizdeki su ve toprak larının geliştirilmesinden sorumlu ana kuruluş olarak söz konusu doğal ların en akılcı şekilde kullanılmasını amaçlamaktadır. Genel Müdürlüğü Ankara'da olup, bölge müdürlükleri şeklinde teşkilatlanmıştır.
DSİ, başta sıtmayla savaş için Türkiye'de bataklıkların kurutulması, Hasankeyf'in sular altında kalması ve 780 bin kişinin ev değiştirmesine sebep olacak Ilısu Barajı gibi kendi mevzuatı gereği yaptığı bazı işlerden dolayı doğa koruma dernekleri ve sivil toplum tarafından sık sık eleştiriye maruz kalmıştır ve kalmaktadır.
Doğaya zarar vermekle eleştirilen DSİ, Balıkesir'de yapılan Havran Barajı gölalanı içerisindeki mağarada yaşayan yarasaların su tutma işleminden etkilenmelerini önlemek amacıyla yeni bir mağara inşa etmiş. Yeni mağarayı yarasalar kullanmaya başlamıştır. Bu mağara inşaatı barajın su tutmasını 2 yıl ertelemiştir.
Tarihçe
Kararname Sureti
ülkemizde su yapılarının inşası; Osmanlı Döneminde vakıflar tarafından yürütülmüş olup, Konya Ovası Sulaması, bazı su yolları ve bentler dışında inşa edilmiş büyük su yapısı bulunmamaktadır. Su işlerinin örgütlü bir şekilde ve sürekli olarak ele alınması 1914 yılında Nafıa Nezareti'nin yeniden yapılanması ile oluşturulan Umur-u Nafıa Müdüriyet-i Umumiyesi'nin (Bayındırlık İşleri Genel Müdürlüğü) kurulmasıyla başlar. Bu Genel Müdürlüğün görevleri arasında sulama, kurutma, taşkın koruma, nehir ulaşımı, su biriktirme ve dağıtımı önemli bir yer almıştır.
Cumhuriyetin ilânıyla beraber Türkiye, özellikle 1930'lu yıllarda ülkenin su larını geliştirme yolunda geniş çaplı girişimlerde bulunmuştur.
1925 yılında "Umur-u Nafıa Müdüriyet-i Umumiyesi'ne" bağlı bir "Sular Fen Heyeti Müdürlüğü" kurularak Bursa, Adana, Ankara, Edirne ve İzmir Su İşleri Müdürlükleri oluşturulmuşsa da gerek gözlem yetersizliği gerekse ödenek azlığı, işlerin beklenen ölçüde gelişmesine imkân vermemiştir.
1929 yılında ise ortaya çıkan şiddetli kuraklık ve kıtlık neticesinde o yıl "Sular Umum Müdürlüğü"kurulmuştur.
Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşunun ilk çeyrek asrında gerçekleştirilen baraj inşaatlarına en önemli örnek Ankara'ya içme suyu sağlayan Çubuk I Barajı'dır. Çubuk I Barajı 1936 yılında işletmeye açılmış ve Su İşleri tarihinde Cumhuriyetin ilk barajı olarak yerini almıştır. Bunu takip eden dönemde; Bursa'da Gölbaşı Barajı (1938), Niğde'de Gebere Barajı (1941) inşaatı başlamış, bunları Van'da Sihke (1948), Eskişehir'de Porsuk I (1949) barajları inşa edilmiştir. Ayrıca bazı göllerin tanzim projeleri de ele alınmış ve Isparta'da Gölcük, Van'da Keşiş, Doni ve Ermenis, Denizli'de Işıklı, Manisa'da Marmara ve Ankara'da Eymir gölleri üzerinde bu kapsamda çalışılmıştır.
1939 yılında da Nafıa Vekaleti'ne bağlı olarak "Su İşleri Reisliği" kurulmuştur. Bu tarihten sonra su işlerinin önemi çok daha iyi anlaşılmış, su larının istikşafı, etütleri ve planlamaları ile su ölçümleri yapılmıştır.
1936 yılında çıkarılan "Çeltik Ekimi Kanunu", 1943 yılında çıkarılan "Taşkın Sulara ve Su Baskınlarına Karşı Korunma Kanunu", 1950 yılında çıkarılan "Bataklıkların Kurutulması ve Bunlardan Elde Edilecek Topraklar Hakkında Kanun", 6200 sayılı DSİ Kuruluş Kanunu'nun öncüleri olmuştur.
Su İşleri Teşkilâtı 1953 yılında yeniden düzenlenmiş; 18.12.1953 tarihinde kabul edilen ve 28.02.1954 tarihinde yürürlüğe giren 6200 sayılı kanun ile yetkileri arttırılarak, Bayındırlık Vekâleti'ne bağlı, katma bütçeli, tüzel kişiliğe sahip Devlet Su İşleri Umum Müdürlüğü kurulmuştur.
Bu tarihte taşrada havzalar itibariyle 10, Seyhan ve Hirfanlı'da da 2 adet olmak üzere toplam 12 adet Bölge Müdürlüğü ile 26 Şube Başmühendisliği oluşturulmuştur. Merkezde ise; Etüd Plân, Proje İnşaat, İşletme, İdarî İşler Daire Reislikleri ile Makine, Barajlar, Amenajman Müdürlükleri, Malzeme, Neşriyat, Hukuk İşleri ve Teknik Müşavere Kurulu gibi birimler kurulmuştur.
31.08.2007 tarihinden itibaren Çevre ve Orman Bakanlığı'na bağlı olarak hizmetlerini yürütmektedir.
Vikipedi
Devlet Meteoroloji İşleri'nin görevleri nelerdir?
Telif Hakları ve Sinema Genel Müdürlüğü
Devlet Hava Meydanları Genel Müdürlüğü - Ankara
Devlet Su İşleri
(DSİ), 28 Nisan 1926 tarihli yasayla Türkiye'de suların işletilmesi, yeni su larının bulunup açılması yetkilerine sahip kamu kuruluşu.
1960 yılında çıkan bir yasayla yeraltı sularının mülkiyeti ve tasarrufu devlete ait olduğundan, yeraltı suyundan yararlanacak kimseler DSİ'den gerekli izni alırlar. Bu izinde, açılacak kuyuların derinliği, sayısı, çıkarılacak su miktarı belirtilir. DSİ'ye verilen yetki ile her yerde araştırma için kuyu açılabilir. Deneme için açılan kuyular işletme kuyusu hâline getirildiğinde DSİ, bunları gerçek ya da tüzel kişilere devredebilir ya da kiralayabilir. Devir ve kira bedeli DSİ tarafından saptanır. Su elde etmek amacıyla her türlü sondaj, çukur, kuyu ve yatay ya da eğimli galerilerin açılması da DSİ Genel Müdürlüğü'nün iznine bağlıdır. Kuyuları işletme yetkisine sahip kimseler, kuyuların verimini artırmak ya da kuyuların kullanma biçiminde değişiklik yapmak hakkına sahip değildir. DSİ'den düzeltme ve değişiklik belgesinin alınması gerekir.
Morpa Genel Kültür Ansiklopedisi
YORUMLAR