Hubble Antik Gökadada Yeni Bir Yaşam Elde etti Eliptik gökadalar parlak yıldızların milyarlarca yıl yaşayıp yaşlandığı bir yer olara...
Hubble Antik Gökadada Yeni Bir Yaşam Elde etti
Eliptik gökadalar parlak yıldızların milyarlarca yıl yaşayıp yaşlandığı bir yer olarak düşünülüyordu. Fakat Hubble Uzay Teleskobu'nun yapmış olduğu yeni gözlemlerle eliptik gökadaların haiz olduğu zinde, genç yıldızlar ortaya çıkarıldı. Bu genç yıldızların ufak gökadaların çarpmasına borçlu olduğu görüldü.
Yeni çabalama bizlere beş yıldan bu zamana kadar yer ve uzay konuşlu teleskoplar tarafınca saptanan büyük bölümü eliptik gökadanın haiz olduğu genç yıldızların yaşlı gökadalara yeni yaşam verdiğini göstermeye yardım edecektir. Yer konuşlu teleskoplarla gökadada mavi yıldızlar saptanmış, Gökada Evrimi Kaşifi (Galaxy Evolution Explorer -GALEX) benzer biçimde uyduların da uzak ve yakın morötedeki gözlemleri ile bu parlak, mavi yıldızların bir milyar yıldan daha genç oldukları ortaya çıkarılmıştır. Araştırmacılar Hubble ile yaptıkları gözlemler için NGC 4150'yi seçmiştir. Çünkü yerden meydana getirilen, Görsel Bulutsular üstünde Tayfsal Bölge Birim Araştırması(Spectrographic Areal Unit for Research on Optical Nebulae - SAURON) adlı çabalama sonucunda gökada özeğindeki yıldızların, gökadanın iç hareketinden değişik hareket ettiğinin görülmesi ile gökada özeğinin pek de sakin bir yer olmadığı anlaşılmıştı.
NGC 4150'nin özeği, Hubble'ın yakın morötedeki keskin gözü Geniş Alan Kamerası 3 (Wide Field Camera 3 -WFC3) ile görüntülenerek bir milyar yıldan daha genç mavi yıldızları ve gaz ve toz akımlarını ortaya çıkardı. Kanıtlar yıldız doğumlarının, gökada ile bir cüce gökadanın birleşmesi sonucu meydana geldiğini göstermektedir.Meydana getirilen gözlemlerde 1300 ışıkyılı genişliğinde bir alanda yıldız oluşumunun varlığı gözlendi. Gözlemlerden elde edilmiş görüntülerde dikkat çeken kısım uzun yayılmış tozun yaşlı yıldızların bulunmuş olduğu sarımsı özekle fark edilir şekilde görünmesi oldu. Gözlemlerden elde edilmiş bir başka netice ise yıldız oluşumunun ortalama bir milyar yıl ilkin başlamış olmasıdır. Bu da gökbilimciler için oldukça yeni olmuş anlamına gelir. Gözlemlerde genç yıldızların 50 milyon ile 300 - 400 milyon yıl arası bir yaşa haiz olduğu görülmüştür. Gökadanın başka yıldızları ile bu şartları kıyaslamamız gerekirse gökadada bulunan başka yıldızlar ortalama 10 milyar yıl yaşındadır.
Çarpışan gökada ile ilgili gene gözlemlerden elde edilmiş bilgiler ise; çarpan ya da yutulan gökadanın metalce yoksul, ufak, gazca varlıklı ve ortalama NGC 4150'nin 12'de birisi kütlesine haiz olduğudur.Eliptik gökadalar yıldızlarını milyarlarca yıl ilkin oluşturmayı bitirmiş, yeni yıldızları oluşturacak kadar gaza haiz olmayan gökadalar olarak bilinirdi. Fakat gökada içinde saptanan yeni yıldızlar kafaları karıştırmaktaydı.Hubble'ın bu yeni gözlemi ufak gökadaların yutulmasıyla yeni yıldızların oluşabildiğini gösteren bir kanıt oldu.
Kaynak:
Eliptik gökadalar parlak yıldızların milyarlarca yıl yaşayıp yaşlandığı bir yer olarak düşünülüyordu. Fakat Hubble Uzay Teleskobu'nun yapmış olduğu yeni gözlemlerle eliptik gökadaların haiz olduğu zinde, genç yıldızlar ortaya çıkarıldı. Bu genç yıldızların ufak gökadaların çarpmasına borçlu olduğu görüldü.
Yeni çabalama bizlere beş yıldan bu zamana kadar yer ve uzay konuşlu teleskoplar tarafınca saptanan büyük bölümü eliptik gökadanın haiz olduğu genç yıldızların yaşlı gökadalara yeni yaşam verdiğini göstermeye yardım edecektir. Yer konuşlu teleskoplarla gökadada mavi yıldızlar saptanmış, Gökada Evrimi Kaşifi (Galaxy Evolution Explorer -GALEX) benzer biçimde uyduların da uzak ve yakın morötedeki gözlemleri ile bu parlak, mavi yıldızların bir milyar yıldan daha genç oldukları ortaya çıkarılmıştır. Araştırmacılar Hubble ile yaptıkları gözlemler için NGC 4150'yi seçmiştir. Çünkü yerden meydana getirilen, Görsel Bulutsular üstünde Tayfsal Bölge Birim Araştırması(Spectrographic Areal Unit for Research on Optical Nebulae - SAURON) adlı çabalama sonucunda gökada özeğindeki yıldızların, gökadanın iç hareketinden değişik hareket ettiğinin görülmesi ile gökada özeğinin pek de sakin bir yer olmadığı anlaşılmıştı.
NGC 4150'nin özeği, Hubble'ın yakın morötedeki keskin gözü Geniş Alan Kamerası 3 (Wide Field Camera 3 -WFC3) ile görüntülenerek bir milyar yıldan daha genç mavi yıldızları ve gaz ve toz akımlarını ortaya çıkardı. Kanıtlar yıldız doğumlarının, gökada ile bir cüce gökadanın birleşmesi sonucu meydana geldiğini göstermektedir.Meydana getirilen gözlemlerde 1300 ışıkyılı genişliğinde bir alanda yıldız oluşumunun varlığı gözlendi. Gözlemlerden elde edilmiş görüntülerde dikkat çeken kısım uzun yayılmış tozun yaşlı yıldızların bulunmuş olduğu sarımsı özekle fark edilir şekilde görünmesi oldu. Gözlemlerden elde edilmiş bir başka netice ise yıldız oluşumunun ortalama bir milyar yıl ilkin başlamış olmasıdır. Bu da gökbilimciler için oldukça yeni olmuş anlamına gelir. Gözlemlerde genç yıldızların 50 milyon ile 300 - 400 milyon yıl arası bir yaşa haiz olduğu görülmüştür. Gökadanın başka yıldızları ile bu şartları kıyaslamamız gerekirse gökadada bulunan başka yıldızlar ortalama 10 milyar yıl yaşındadır.
Çarpışan gökada ile ilgili gene gözlemlerden elde edilmiş bilgiler ise; çarpan ya da yutulan gökadanın metalce yoksul, ufak, gazca varlıklı ve ortalama NGC 4150'nin 12'de birisi kütlesine haiz olduğudur.Eliptik gökadalar yıldızlarını milyarlarca yıl ilkin oluşturmayı bitirmiş, yeni yıldızları oluşturacak kadar gaza haiz olmayan gökadalar olarak bilinirdi. Fakat gökada içinde saptanan yeni yıldızlar kafaları karıştırmaktaydı.Hubble'ın bu yeni gözlemi ufak gökadaların yutulmasıyla yeni yıldızların oluşabildiğini gösteren bir kanıt oldu.
Kaynak:
Edwin Powel Hubble
Hubble Uzay Teleskobu
Amatör Gökbilimci Gözlemleri
Hubble Evrende Görülen En Uzak Gökada Adayını Keşfetti
Gökbilimciler, NASA'nın Hubble Uzay Teleskobu'nu sınırlarına kadar zorlayarak evrende görülen en uzak gökcismi olduğuna inanılan bir gökada keşfettiler. Gökcisminin uzaklığı 13.2 milyar ışıkyılı, önceki rekordan 150 milyon ışıkyılı daha uzak.
Evrenin malum yaşı ise 13.7 milyar yıl. UDFj-39546284 olarak adlandırılan bu sönük gökcismi, büyük patlamadan 480 milyon yıl sonrasında varolan, mavi yıldızlardan oluşan ve ortalama olarak Samanyolu'nun yüzde birisi boyutunda bir küçük gökadadır. Gökbilimciler, 200 milyon senelik bir sürede evrendeki yıldız oluşumunun büyük bir hızla arttığına işaret eden bu delilin keşfedilmesinden dolayı şaşkınlar. Bu bulguyla beraber gökbilimciler, evrenin tarihinde büyük değişikliklerin olduğu bir döneme göz atma fırsatı yakaladıklarına inanıyorlar.
Bundan daha uzak ilkel gökadaların keşfi için Hubble'ın ardılı olan James Webb Uzay Teleskobu'nun kızılötesi gözlerine gereksinim duyulacağı düşünülüyor. UDFj-39546284'den gelen ışık dahi Hubble'ın tesbit gücünün sınırlarında ve Hubble fotoğraflarında yalnız sönük bir nokta olarak görülebilecek oranda kırmızıya kayma gösteriyor. James Webb Uzay Teleskobu daha da uzun kızılötesi dalgaboylarını tarayabilecek ve Hubble'dan daha kırılgan olacak. Gökbilimciler,bu bulgularla evrenin başlangıcında, Büyük Patlama'nın soğuyan ateş topundan, bu gün farkında olduğumuz anlamdaki evrenin oluşmasını elde eden değişimler hakkında düşünce edinmeyi umuyorlar.
Kaynak:
Gökbilimciler, NASA'nın Hubble Uzay Teleskobu'nu sınırlarına kadar zorlayarak evrende görülen en uzak gökcismi olduğuna inanılan bir gökada keşfettiler. Gökcisminin uzaklığı 13.2 milyar ışıkyılı, önceki rekordan 150 milyon ışıkyılı daha uzak.
Evrenin malum yaşı ise 13.7 milyar yıl. UDFj-39546284 olarak adlandırılan bu sönük gökcismi, büyük patlamadan 480 milyon yıl sonrasında varolan, mavi yıldızlardan oluşan ve ortalama olarak Samanyolu'nun yüzde birisi boyutunda bir küçük gökadadır. Gökbilimciler, 200 milyon senelik bir sürede evrendeki yıldız oluşumunun büyük bir hızla arttığına işaret eden bu delilin keşfedilmesinden dolayı şaşkınlar. Bu bulguyla beraber gökbilimciler, evrenin tarihinde büyük değişikliklerin olduğu bir döneme göz atma fırsatı yakaladıklarına inanıyorlar.
Bundan daha uzak ilkel gökadaların keşfi için Hubble'ın ardılı olan James Webb Uzay Teleskobu'nun kızılötesi gözlerine gereksinim duyulacağı düşünülüyor. UDFj-39546284'den gelen ışık dahi Hubble'ın tesbit gücünün sınırlarında ve Hubble fotoğraflarında yalnız sönük bir nokta olarak görülebilecek oranda kırmızıya kayma gösteriyor. James Webb Uzay Teleskobu daha da uzun kızılötesi dalgaboylarını tarayabilecek ve Hubble'dan daha kırılgan olacak. Gökbilimciler,bu bulgularla evrenin başlangıcında, Büyük Patlama'nın soğuyan ateş topundan, bu gün farkında olduğumuz anlamdaki evrenin oluşmasını elde eden değişimler hakkında düşünce edinmeyi umuyorlar.
Kaynak:
NGC4319 Gökadası ile Markarian 205 Kuasar Dizgesinin Hubble Uzay Teleskobu'yla (HUT) İncelenmesi
''Birbirlerinden olabildiğince değişik kırmızıya kayma gösteren iki gökcisminin fizyolojik olarak birbirine bağlılığı gösterildiğinde gökada ötesi gökbilimde devrim yapılmış olacak.Bilimsel yöntemi Baconist olan bilim adamları (bilimsel çalışmaların deneyle başlayacağını korumak için çaba sarfeden ve modern bilimin öncülerinden Sir Francis BACON anısına biliminsanlarına verilen isim), bu olasılık her ne denli ufak de olsa, bu mevzu üstünde dikkatli bir araştırma yapılması icap ettiğini düşünüyorlar. Kariyeristlerse (gerçeği araştırmak yerine meslekte ilerleme isteğiyle güdülen kişilere verilen isim), böylesi bir şartları,üstünde emek vermeye değmez, talih eseri oluşmuş bir izdüşüm olarak savunurlar.
Birbiriyle fizyolojik ilişki içinde olan, fakat çok değişik kırmızıya kayma gösteren bu gökcisimlerini incelemek “teleskop zamanının harcanması†olarak değerlendirilir. NGC4319+Markarian 205 dizgesini Hubble Uzay Teleskobu'yla (HUT) detaylı bir şekilde araştırma isteğimiz geri çevrildi. Kim bilir Halton C. ARP ve Jack SULENTIC'in bu mevzuda yanlı davrandığı düşünüldü.
Bir süre sonra bir amatör gökbilimciye (bir lise öğretmenine) HUT zamanı verildi ve bu amatör şahıs bizlere HUT ile almış olduğu görüntüleri gösterdi. Bu görüntüler değişik kırmızıya kayma gösteren NGC4319 ile Markarian 205'in birbiriyle fizyolojik olarak bağlı bulunduğunu doğruladı. Ben kendisini uyardım ve bulgusunun yanlış olarak değerlendirileceğini,HUT sorumlularının bu bulguyu yayınlamakta isteksiz davranacaklarını söyledim. Hakikaten de COSTAR* öncesi görüntüler yayınlanmadı. COSTAR sonrası görüntülerse ışınım meydana getiren “köprüâ€ye ilişkin görüntüleri yayınladı.
“NGC4319+Markarian 205 dizgesinin tabiatı nedir? Bu iki dizge arasındaki filamentin değişik kırmızıya kayma gösteren iki gökcismi arasındaki fizyolojik bağ OLMADIĞINI, düşünelim. Mantıksal olarak bu filament ya “önalandakiâ€NGC4319 ile ya da ardalandaki Markarain 205 ile ilişkilidir. NGC4319 gökadası yalıtılmış, yalnız bir gökada değildir;yakın komşuluğunda (~6 yay dakikası uzaklıkta), kırmızıya kayması NGC4319 ile aynı değerlerde olan eliptik bir gökada (NGC4291) vardır.
Bu iki gökadanın sema düzlemi üstündeki izdüşümleri arasındaki uzaklık 10 - 20 kiloparsek denlidir. Buiki gökadanın kırmızıya kaymaları onların birbirine çok yakın bir çift gökada olduğuna işaret eder. NGC4319 gökadasının dış görünüşü Hubble ya da de Vaucoulers sınıflamasındaki gökadalara benzemez Bu alışılmadık dış görüntü NGC4291 ile NGC4319 arasındaki çekimsel etkileşme sonucu oluşmuş olabilir. NGC4319 gökadası başka yönlere doğru benzer ışıklı filamenter köprüler sergilemiyor. Işıklı köprünün dar oluşu çekimsel etkileşme sonucunda oluşmuş uzunca bir yapıya, bundan ötürü Markarian 205 ile ilişkili olduğuna işaret eder. Markaraian 205 ışıklı köprüsüne yakın sönük bir cisim var (sıkışık bir gökada?) ve kırmızıya kayması Markarian 205 ile aynı değerlere haiz. Markarian 205 yalnız olmayabilir ve biliyoruz ki çekimsel etkileşimler köprüler ve kuyruk benzeri yapılar oluşturabilir.
Bu ışıklı köprü NGC4319 ile değildir daha çok Markarian 205 ve onunla aynı kırmızıya kayma gösteren komşusuyla, sıkışık gökadayla ilişkili olabilir. Eğer istenen teleskop zamanı verilirse bu yorum sınanabilir. Ama yanıtını farkında olduğumuz bir probleminin malum yanıtını doğrulamak için teleskop zamanı alabilmek, teleskop zamanının harcanması anlamına gelmez mi? HUT sonuçlarının yayınlanmasından görevli ve yanlı davranmayacak olan kişiye teleskop zamanı vererek gökbilimin yanlı yorumlardan korunması sağlanabilir.â€
*Düzeltme Optiği Uzay Teleskobu Eksen Değiştirmesi (Corrective Optics Space Telescope Axial Replacement => COSTAR)
Kaynak: Jack Sulentic, Question's of Çağıl Cosmology - Galileo's Legacy, eds. Mauro D'Onofrio ve Carlo Burigana, Springer - Verlag Berlin Heidelberg 2009
''Birbirlerinden olabildiğince değişik kırmızıya kayma gösteren iki gökcisminin fizyolojik olarak birbirine bağlılığı gösterildiğinde gökada ötesi gökbilimde devrim yapılmış olacak.Bilimsel yöntemi Baconist olan bilim adamları (bilimsel çalışmaların deneyle başlayacağını korumak için çaba sarfeden ve modern bilimin öncülerinden Sir Francis BACON anısına biliminsanlarına verilen isim), bu olasılık her ne denli ufak de olsa, bu mevzu üstünde dikkatli bir araştırma yapılması icap ettiğini düşünüyorlar. Kariyeristlerse (gerçeği araştırmak yerine meslekte ilerleme isteğiyle güdülen kişilere verilen isim), böylesi bir şartları,üstünde emek vermeye değmez, talih eseri oluşmuş bir izdüşüm olarak savunurlar.
Birbiriyle fizyolojik ilişki içinde olan, fakat çok değişik kırmızıya kayma gösteren bu gökcisimlerini incelemek “teleskop zamanının harcanması†olarak değerlendirilir. NGC4319+Markarian 205 dizgesini Hubble Uzay Teleskobu'yla (HUT) detaylı bir şekilde araştırma isteğimiz geri çevrildi. Kim bilir Halton C. ARP ve Jack SULENTIC'in bu mevzuda yanlı davrandığı düşünüldü.
Bir süre sonra bir amatör gökbilimciye (bir lise öğretmenine) HUT zamanı verildi ve bu amatör şahıs bizlere HUT ile almış olduğu görüntüleri gösterdi. Bu görüntüler değişik kırmızıya kayma gösteren NGC4319 ile Markarian 205'in birbiriyle fizyolojik olarak bağlı bulunduğunu doğruladı. Ben kendisini uyardım ve bulgusunun yanlış olarak değerlendirileceğini,HUT sorumlularının bu bulguyu yayınlamakta isteksiz davranacaklarını söyledim. Hakikaten de COSTAR* öncesi görüntüler yayınlanmadı. COSTAR sonrası görüntülerse ışınım meydana getiren “köprüâ€ye ilişkin görüntüleri yayınladı.
“NGC4319+Markarian 205 dizgesinin tabiatı nedir? Bu iki dizge arasındaki filamentin değişik kırmızıya kayma gösteren iki gökcismi arasındaki fizyolojik bağ OLMADIĞINI, düşünelim. Mantıksal olarak bu filament ya “önalandakiâ€NGC4319 ile ya da ardalandaki Markarain 205 ile ilişkilidir. NGC4319 gökadası yalıtılmış, yalnız bir gökada değildir;yakın komşuluğunda (~6 yay dakikası uzaklıkta), kırmızıya kayması NGC4319 ile aynı değerlerde olan eliptik bir gökada (NGC4291) vardır.
Bu iki gökadanın sema düzlemi üstündeki izdüşümleri arasındaki uzaklık 10 - 20 kiloparsek denlidir. Buiki gökadanın kırmızıya kaymaları onların birbirine çok yakın bir çift gökada olduğuna işaret eder. NGC4319 gökadasının dış görünüşü Hubble ya da de Vaucoulers sınıflamasındaki gökadalara benzemez Bu alışılmadık dış görüntü NGC4291 ile NGC4319 arasındaki çekimsel etkileşme sonucu oluşmuş olabilir. NGC4319 gökadası başka yönlere doğru benzer ışıklı filamenter köprüler sergilemiyor. Işıklı köprünün dar oluşu çekimsel etkileşme sonucunda oluşmuş uzunca bir yapıya, bundan ötürü Markarian 205 ile ilişkili olduğuna işaret eder. Markaraian 205 ışıklı köprüsüne yakın sönük bir cisim var (sıkışık bir gökada?) ve kırmızıya kayması Markarian 205 ile aynı değerlere haiz. Markarian 205 yalnız olmayabilir ve biliyoruz ki çekimsel etkileşimler köprüler ve kuyruk benzeri yapılar oluşturabilir.
Bu ışıklı köprü NGC4319 ile değildir daha çok Markarian 205 ve onunla aynı kırmızıya kayma gösteren komşusuyla, sıkışık gökadayla ilişkili olabilir. Eğer istenen teleskop zamanı verilirse bu yorum sınanabilir. Ama yanıtını farkında olduğumuz bir probleminin malum yanıtını doğrulamak için teleskop zamanı alabilmek, teleskop zamanının harcanması anlamına gelmez mi? HUT sonuçlarının yayınlanmasından görevli ve yanlı davranmayacak olan kişiye teleskop zamanı vererek gökbilimin yanlı yorumlardan korunması sağlanabilir.â€
*Düzeltme Optiği Uzay Teleskobu Eksen Değiştirmesi (Corrective Optics Space Telescope Axial Replacement => COSTAR)
Kaynak: Jack Sulentic, Question's of Çağıl Cosmology - Galileo's Legacy, eds. Mauro D'Onofrio ve Carlo Burigana, Springer - Verlag Berlin Heidelberg 2009
Hubble Uzay Teleskobu ‘Yitik ve Yalnız' Galaksiyi Görüntüledi
Uzay Dairesi (NASA)'nın Hubble Uzay Teleskobu, eşine ender rastlanan bir galaksi (yıldız kümesi) elde etti. Hiçbir süper küme ve grupta yer almayan bu gizemli yapı, çok geniş bir boşlukta tek başına hareket ediyor. ‘NGC 6503' ismi verilen galaksi, Dünya'dan 18 milyon ışık yılı (1 ışık yılı = ortalama 10 trilyon kilometre) uzaklıkta bulunmakta. İçinde yaşadığımız Samanyolu'nun üçte birisi büyüklüğünde olan ‘NGC 6503', ortalama 30 bin ışık yılı genişliğe haiz ve milyonlarca yıldız sağlıyor.
Uzmanlar bu galaksinin, içinde bulunmuş olduğu devasa boşlukta, sanki çölün ortasına atılan bir bilye büyüklüğünde bulunduğunu belirtiyor. ‘NGC 6503', gözlemlenebildiği kadarıyla içinde başka hiçbir gökcismi bulunmayan gizemli boşluk ‘Local Void' (Mahalli Hükümsüzlük) bölgesinde süzülüyor. Esrarengiz ‘Local Void' boşluğu, ortalama 150 milyon ışık yılı genişliğinde inanılmaz bir büyüklüğe haiz.Yazar Stephen James O'Meara, 2007'de çıkan ‘Hidden Treasures' (Saklı Hazineler) kitabında, garip konumu sebebiyle ‘NGC 6503'ü ‘uzaydaki yitik galaksi' olarak nitelemişti. Hubble Uzay Teleskobu, güçlendirilmiş lensleriyle bu yıldız kümesini önceleri görülmemiş detaylarıyla tekrardan gözler önüne serdi.Güneş'in de yer almış olduğu ortalama 400 milyar yıldıza ev sahipliği meydana getiren Samanyolu, ‘ölçülemez büyüklükte cennet' anlamına gelen ‘Laniakea' süper kümesinin bir kolunda yer ediniyor. NASA'daki uzmanlar, hiçbir yere bağlı olmadan uçsuz bucaksız boşlukta ilerleyen ‘NGC 6503'ün gizemini çözmeye çalışır.
Kaynak: BBC (11 Haziran 2015)
Uzay Dairesi (NASA)'nın Hubble Uzay Teleskobu, eşine ender rastlanan bir galaksi (yıldız kümesi) elde etti. Hiçbir süper küme ve grupta yer almayan bu gizemli yapı, çok geniş bir boşlukta tek başına hareket ediyor. ‘NGC 6503' ismi verilen galaksi, Dünya'dan 18 milyon ışık yılı (1 ışık yılı = ortalama 10 trilyon kilometre) uzaklıkta bulunmakta. İçinde yaşadığımız Samanyolu'nun üçte birisi büyüklüğünde olan ‘NGC 6503', ortalama 30 bin ışık yılı genişliğe haiz ve milyonlarca yıldız sağlıyor.
Uzmanlar bu galaksinin, içinde bulunmuş olduğu devasa boşlukta, sanki çölün ortasına atılan bir bilye büyüklüğünde bulunduğunu belirtiyor. ‘NGC 6503', gözlemlenebildiği kadarıyla içinde başka hiçbir gökcismi bulunmayan gizemli boşluk ‘Local Void' (Mahalli Hükümsüzlük) bölgesinde süzülüyor. Esrarengiz ‘Local Void' boşluğu, ortalama 150 milyon ışık yılı genişliğinde inanılmaz bir büyüklüğe haiz.Yazar Stephen James O'Meara, 2007'de çıkan ‘Hidden Treasures' (Saklı Hazineler) kitabında, garip konumu sebebiyle ‘NGC 6503'ü ‘uzaydaki yitik galaksi' olarak nitelemişti. Hubble Uzay Teleskobu, güçlendirilmiş lensleriyle bu yıldız kümesini önceleri görülmemiş detaylarıyla tekrardan gözler önüne serdi.Güneş'in de yer almış olduğu ortalama 400 milyar yıldıza ev sahipliği meydana getiren Samanyolu, ‘ölçülemez büyüklükte cennet' anlamına gelen ‘Laniakea' süper kümesinin bir kolunda yer ediniyor. NASA'daki uzmanlar, hiçbir yere bağlı olmadan uçsuz bucaksız boşlukta ilerleyen ‘NGC 6503'ün gizemini çözmeye çalışır.
Kaynak: BBC (11 Haziran 2015)
Edwin Powel Hubble
Hubble Uzay Teleskobu
Amatör Gökbilimci Gözlemleri
YORUMLAR