KAD, -ddi a. (ar. kadd). Esk. 1. Boy, endam: Kadd-i yar (sevgilinin boyu). 2. Kad çekmek, boylanmak, boy atmak. || Kaddi bükülmek, ...
KAD, -ddi a. (ar. kadd). Esk.
1. Boy, endam: Kadd-i yar (sevgilinin boyu).
2. Kad çekmek, boylanmak, boy atmak. || Kaddi bükülmek, beli bükülmek, kamburu çıkmak, yaşlanmak, kocamak. || Kad -keşide, boy atmış, serpilip gelişmiş, büyümüş. || Kadd ü kamet-i mevzun, boyu bosu yerinde, biçimli endamlı. || Kadd-i bâlâ, kadd-i bülend, uzun boy. || Kaddi- mevzun, muntazam boy bos, biçimli endam. || Kadd-i müstesna, güzellikte benzeri olmayan endam. || Kadd-i rana, gül endamlı.
1. Boy, endam: Kadd-i yar (sevgilinin boyu).
2. Kad çekmek, boylanmak, boy atmak. || Kaddi bükülmek, beli bükülmek, kamburu çıkmak, yaşlanmak, kocamak. || Kad -keşide, boy atmış, serpilip gelişmiş, büyümüş. || Kadd ü kamet-i mevzun, boyu bosu yerinde, biçimli endamlı. || Kadd-i bâlâ, kadd-i bülend, uzun boy. || Kaddi- mevzun, muntazam boy bos, biçimli endam. || Kadd-i müstesna, güzellikte benzeri olmayan endam. || Kadd-i rana, gül endamlı.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR