KAİMEN be. (ar. ka'imen). Esk. 1. Dik durumda, ayakta. 2. Dikildiği yerde durarak, yıkılmamış, yok edilmemiş, varlığını korur d...
KAİMEN be. (ar. ka'imen). Esk.
1. Dik durumda, ayakta.
2. Dikildiği yerde durarak, yıkılmamış, yok edilmemiş, varlığını korur durumda.
—Esk. geom. Dikey olarak.
—isi. huk. Kaimen kıymet, ağaç ya da binaların bulundukları yerlerden sökülmeden ya da yıkılmadan önceki kıymeti. (Bina ve ağaçların bulundukları yerin ilkin bina ve ağaçlarla beraber kıymeti belirlenir. Sonrasında da bina ve ağaçlar yok sayılarak arsa ya da arazi olarak kıymeti saptanır, iki kıymet arasındaki fark bina ya da ağaçların kaimen kıymetidir.)
1. Dik durumda, ayakta.
2. Dikildiği yerde durarak, yıkılmamış, yok edilmemiş, varlığını korur durumda.
—Esk. geom. Dikey olarak.
—isi. huk. Kaimen kıymet, ağaç ya da binaların bulundukları yerlerden sökülmeden ya da yıkılmadan önceki kıymeti. (Bina ve ağaçların bulundukları yerin ilkin bina ve ağaçlarla beraber kıymeti belirlenir. Sonrasında da bina ve ağaçlar yok sayılarak arsa ya da arazi olarak kıymeti saptanır, iki kıymet arasındaki fark bina ya da ağaçların kaimen kıymetidir.)
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR