KARAÇALI a. 1. Kurak yerlerde yetişen, sarı çiçekli, çok dikenli çalı. (Bil. a. Paliu- rus spina-christi; hünnapgiller familyası.) 2...
KARAÇALI a.
1. Kurak yerlerde yetişen, sarı çiçekli, çok dikenli çalı. (Bil. a. Paliu- rus spina-christi; hünnapgiller familyası.)
2. Tkz. Kişilerin arasına girerek ilişkilerini bozmaya çalışan fena kalpli kimse.
—Halk hek. Karaçalının olgun meyveleri durağan(durgun) yağ, tanen ve alkaloit taşır. Dahilen peklik verici, idrar artırıcı ve taş düşürücü olarak kullanılır. Eskiden göz hastalıklarında yaygın bir kullanışı vardı. Daha çok dekoksiyon ya da infusyon (% 5) halinde kullanılır. Taze yaprakları da çıban açıcı olarak çıbanların üstüne sarılmış olur.
1. Kurak yerlerde yetişen, sarı çiçekli, çok dikenli çalı. (Bil. a. Paliu- rus spina-christi; hünnapgiller familyası.)
2. Tkz. Kişilerin arasına girerek ilişkilerini bozmaya çalışan fena kalpli kimse.
—Halk hek. Karaçalının olgun meyveleri durağan(durgun) yağ, tanen ve alkaloit taşır. Dahilen peklik verici, idrar artırıcı ve taş düşürücü olarak kullanılır. Eskiden göz hastalıklarında yaygın bir kullanışı vardı. Daha çok dekoksiyon ya da infusyon (% 5) halinde kullanılır. Taze yaprakları da çıban açıcı olarak çıbanların üstüne sarılmış olur.
Kaynak: Büyük Larousse
Karaçalı Röportajı - Genç Dergisi
Karaçalı (Paliurus aculeatus)
karaçalı
isim, botanik
1 . Hünnapgillerden, kurak yerlerde yetişen, çiçekleri altın sarısı renginde, dikenli bir nebat, çalı dikeni (Paliurus spinosa).
2 . mecaz İki kişinin arasına girerek ilişkileri bozan kimse.
isim, botanik
1 . Hünnapgillerden, kurak yerlerde yetişen, çiçekleri altın sarısı renginde, dikenli bir nebat, çalı dikeni (Paliurus spinosa).
2 . mecaz İki kişinin arasına girerek ilişkileri bozan kimse.
YORUMLAR