KARAVUL a. (moğolca söze.). Ask. tar. Harpte düşmanın ani saldırılarını önlemek amacıyla ileri hatlara çıkarılan piyade ve süvarile...
KARAVUL a. (moğolca söze.). Ask. tar. Harpte düşmanın ani saldırılarını önlemek amacıyla ileri hatlara çıkarılan piyade ve süvarilerden oluşan gezici ya da yerleşik gözcü ve nöbetçilere verilen ad.
(Daha sonraları değişime uğrayan bu terimin yerini “karakol†aldı.)
Kaynak: Büyük Larousse
(Daha sonraları değişime uğrayan bu terimin yerini “karakol†aldı.)
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR