LAKİT, a. (ar. lakıt dişi. lakJle). Esk. 1. Yolda bulunmuş nesne 2. Sokağa atılmış çocuk. (Bk. ansikl. böl.) —ANSİKL. isi. huk. ...
LAKİT, a. (ar. lakıt dişi. lakJle). Esk.
1. Yolda bulunmuş nesne
2. Sokağa atılmış çocuk. (Bk. ansikl. böl.)
—ANSİKL. isi. huk. İslam hukukunda, ailesi ya da başkaları tarafınca ölü ya da canlı olarak bir yere bırakılmış, terk edilmiş çocuklarla ilgili hususi bir bölüm (Kitab ül Tâkit) vardır. Bu çocuklar mahkemenin ve kamunun nezaretinde, aileler yanında bakılırlar.
1. Yolda bulunmuş nesne
2. Sokağa atılmış çocuk. (Bk. ansikl. böl.)
—ANSİKL. isi. huk. İslam hukukunda, ailesi ya da başkaları tarafınca ölü ya da canlı olarak bir yere bırakılmış, terk edilmiş çocuklarla ilgili hususi bir bölüm (Kitab ül Tâkit) vardır. Bu çocuklar mahkemenin ve kamunun nezaretinde, aileler yanında bakılırlar.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR