LEFFETMEK g. f. (ar. lefften). Esk. 1. Bir şeyi leffetmek, onu dürmek, sarmak, devşirip toplamak. 2. Bir şeyi (bir şeye) leffetmek, ...
LEFFETMEK g. f. (ar. lefften). Esk.
1. Bir şeyi leffetmek, onu dürmek, sarmak, devşirip toplamak.
2. Bir şeyi (bir şeye) leffetmek, onu o şeyin içine koymak ya da onu ona iliştirmek.
1. Bir şeyi leffetmek, onu dürmek, sarmak, devşirip toplamak.
2. Bir şeyi (bir şeye) leffetmek, onu o şeyin içine koymak ya da onu ona iliştirmek.
Kaynak: Büyük Larousse
leffetmek
(-i durum ekiyle kullanılan eylem, -e durum ekiyle kullanılan eylem), eskimiş Arapça leff + Türkçe etmek
(-i durum ekiyle kullanılan eylem, -e durum ekiyle kullanılan eylem), eskimiş Arapça leff + Türkçe etmek
- İçine sokmak, iliştirmek.
YORUMLAR