LEFİF sıf. (ar. tefif, sarılı, dürülü). Esk. dil- bilg. 1. Arapçada iki illetli harfi olan üç harfli kök için kullanılır. 2. Lefıf-...
LEFİF sıf. (ar. tefif, sarılı, dürülü). Esk. dil- bilg.
1. Arapçada iki illetli harfi olan üç harfli kök için kullanılır.
2. Lefıf-i makrun, illetli harfleri yan yana bulunan kök için kullanılır. || Lefif-i metruk, ilk ve son harfleri illetli olan kök için kullanılır.
1. Arapçada iki illetli harfi olan üç harfli kök için kullanılır.
2. Lefıf-i makrun, illetli harfleri yan yana bulunan kök için kullanılır. || Lefif-i metruk, ilk ve son harfleri illetli olan kök için kullanılır.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR