MELZUM sıf. (ar. lüzüm'dan melzüm). Esk. 1. Bir şeyden lanan, o yüzden ortaya çıkan. 2. Lüzumlu kılınmış, bir şeyin varlığını ge...
MELZUM sıf. (ar. lüzüm'dan melzüm). Esk.
1. Bir şeyden lanan, o yüzden ortaya çıkan.
2. Lüzumlu kılınmış, bir şeyin varlığını gerektiren.
3. Bir şeye sıkı sıkıya bağlanmış.
1. Bir şeyden lanan, o yüzden ortaya çıkan.
2. Lüzumlu kılınmış, bir şeyin varlığını gerektiren.
3. Bir şeye sıkı sıkıya bağlanmış.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR