MENKUB sıf. (ar. nakb'üan menküb). Esk. Delinmiş, delik, oyuk. Kaynak: Büyük Larousse
MENKUB sıf. (ar. nakb'üan menküb). Esk. Delinmiş, delik, oyuk.
Kaynak: Büyük Larousse
MENKUB sıf. (ar. nakb'üan menküb). Esk. Delinmiş, delik, oyuk. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR