MEŞAM , -mmı a. (ar. meşamm). Esk. Koku alma organı, burun. Kaynak: Büyük Larousse
MEŞAM, -mmı a. (ar. meşamm). Esk. Koku alma organı, burun.
Kaynak: Büyük Larousse
MEŞAM , -mmı a. (ar. meşamm). Esk. Koku alma organı, burun. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR