MEŞCER a. (ar. şe- cer'den meşcer, meşcere). Esk. Ağaçlık yer, ağaç topluluğu, kov: "Maibirgöl, yanında bir meşceri / meşc...
MEŞCER a. (ar. şe- cer'den meşcer, meşcere). Esk. Ağaçlık yer, ağaç topluluğu, kov: "Maibirgöl, yanında bir meşceri / meşcerin sinei sükûnunda. Münteşir iltimâj sâfi kamer'' (Tev- fik Fikret).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR