MEVAHİB çoğl. a. (ar. mevhibe'nin çoğl. mevâhib). Esk. 1. Sunulan iyilikler, bağışlar 2. Mevahib-i kudret, mevahib-i sub- haniy...
MEVAHİB çoğl. a. (ar. mevhibe'nin çoğl. mevâhib). Esk.
1. Sunulan iyilikler, bağışlar
2. Mevahib-i kudret, mevahib-i sub- haniye. Tanrı bağışları, ihsanları.
MEVAHİB çoğl. a. (ar. mevhüb'un çoğl. mevâhib). Esk.
1. Bağışlama edilen şeyler.
2. Mevahib-i ledünniye, Tanrı tarafınca Hz. Muhammet'e verilen bilgiler.
Kaynak: Büyük Larousse
1. Sunulan iyilikler, bağışlar
2. Mevahib-i kudret, mevahib-i sub- haniye. Tanrı bağışları, ihsanları.
MEVAHİB çoğl. a. (ar. mevhüb'un çoğl. mevâhib). Esk.
1. Bağışlama edilen şeyler.
2. Mevahib-i ledünniye, Tanrı tarafınca Hz. Muhammet'e verilen bilgiler.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR